Pasek dekoracyjny

Ławka Niepodległości w Luzinie

DSC03061Gmina Luzino uzyskała dofinansowanie w ramach Konkursu Ministra Obrony Narodowej pt. „Ławka Niepodległości dla samorządów” na realizację zadań związanych z budową pomników upamiętniających tradycję, chwałę i sławę oręża polskiego w formie Ławek Niepodległości – ławek pomnikowych upamiętniających 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Dofinansowanie zostało udzielone na podstawie umowy nr 3300012709/416 z dnia 19.11.2018 r. o udzielenie dotacji celowej w ramach konkursu „Ławka Niepodległości dla samorządów”. Ostateczna wartość zadania wynosi 40 586,00 zł, z czego dofinansowanie ze środków Ministra Obrony Narodowej wynosi 25.655,00zł.

Ławka Niepodległości zlokalizowana jest w Parku prof. Gerarda Labudy w Luzinie, tuż obok pomnika Profesora Gerarda Labudy. Park ten usytuowany jest w centrum wsi, w sąsiedztwie obiektów użyteczności publicznej: od strony północno-zachodniej graniczą z nim dwa XIX-wieczne budynki Szkoły Podstawowej Nr 1 w Luzinie, od strony południowej – duży parking samochodowy (30 miejsc postojowych), za którym są usytuowane boiska Orlik oraz budynek główny Szkoły Podstawowej nr 1 w Luzinie. Od strony południowo-wschodniej w odległości 100 m znajduje się gminny żłobek „Tuptusie”. Dojazd do Parku prowadzi ulicą ks. Machalewskiego – znanego lokalnego działacza propolskiego przełomu XIX/XX w.

W grudniu 2018 r. wykonano prace mające na celu realizację zadania polegające na dostawie i montażu Ławki Niepodległości z siedziskiem multimedialnym, doprowadzeniu zasilania i łącza z odtworzeniem nawierzchni, wykonaniu lokalnego materiału w formie nagrania. Jest to nagranie przybliżające fakty związane nie tylko z odzyskaniem niepodległości przez Polskę, ale fakty lokalnego tworzenie ruchu propolskiego w czasie zaborów przez miejscowego ks. Proboszcza L. Machalewskiego, wkroczenie wojsk Hallera – 9.02.1920 r., działalność Towarzystwa Powstańców i Wojaków w Luzinie w okresie zaborów i II Rzeczypospolitej.

„Pod koniec XIX w. działania propolskie inicjował miejscowy proboszcz ks. ludwik Machalewski, który założył w Luzinie Towarzystwa: Rolnicze, Śpiewacze Lutnia oraz Czytelnię Ludową. Podczas i wojny światowej mieszkańcy walczyli na różnych frontach. W 1918 r. wielu wstąpiło w szeregi Powstańców Wielkopolskch. Jednak dopiero 9 lutego 1920 r. od strony Barłomina wjechały do Luzina oddziały konne 2 Pułku Szwolożerów wojsk gen. Hallera, które witał przy wtórze orkiestry i wiwatujących mieszkańców, ks. Machalewski. W następnych tygodniach żołnierze pułków poznańskich i pomorskich formowali niedaleką nową granicę polsko-niemiecką. Nie zapomniano o bohaterach. W 1923 r. uczestnicy walk w Wielkopolsce założyli w Luzinie Towarzystwo Wojaków i Powstańców im. Tadeusza Kościuszki. Pięć lat później Towarzystwo ufundowało poległym w walce o niepodległą Polskę przy ul. Kościelnej pierwszy na Kaszubach, Pomnik „Wolności”. Pomnik został zburzony przez okupantów w 1939 r., odbudowano go ponowni w 2010 r. „

Na Ławce Niepodległości istnieje możliwość odsłuchania materiałów udostępnionych przez Ministerstwo Obrony Narodowej: nagranie obejmujące informację historyczną i tekst źródłowy odnoszący się do szlaków historycznych związanych z poszczególnymi częściami Polski. Dla Luzina jest to Szlak Hallerowski – odnoszący do terenów związanych z przyjazdem z Francji do Polski Błękitnej Armii oraz powrotem do Polski Kujaw i Pomorza Gdańskiego, w tym zaślubinami Polski z Morzem.

Ławka Niepodległości została oddana do użytku dnia 28 grudnia 2018 r.